Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2023

Θαμμένοι εκείνοι, θαμμένοι και μεις




Χιλιάδες θαμμένοι κάτω από τα συντρίμμια

Και μείς αναφωνούμε με ευχαρίστηση «Καλά να πάθουν για να μάθουν»

Για ποιους ακριβώς εύχεσαι κακό;

«Τους Τούρκους» με λύσσα απαντάει

Και συνεχίζει στον ίδιο παραλογισμό

«Αυτοί έκαναν τόσα σε μας»

Είμαι σίγουρη ότι μπορούμε να διακρίνουμε ότι οι άνθρωποι που θάφτηκαν κάτω από τα συντρίμμια από τον φονικό σεισμό στην γειτονική Τουρκία, δεν είναι αυτοί που εισέβαλαν στην πατρίδα μας 48 χρόνια πριν.

Είμαι ακόμα σίγουρη ότι μπορούμε να διακρίνουμε ότι πέθαναν χιλιάδες οικογένειες, παιδιά, γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλοι και δεν σκέφτηκες καημένε άνθρωπε ότι τυχαία δεν είσαι στην θέση τους;

Η φύση δεν κάνει διακρίσεις

Δεν επιλέγει να τιμωρήσει τον θύτη για να χαρεί το θύμα, ούτε παίρνει τον ρόλο του Θεού για να κρίνει και να τιμωρήσει τα άδικα αυτού του κόσμου.

Δεν υπάρχουν άδικα για να τιμωρήσει έτσι κι αλλιώς.

Υπάρχουν οι δυνατοί, που στο βωμό του χρήματος και της εξουσίας καταδυναστεύουν τους αδύνατους.

Άνθρωποι με χαμένες ψυχές, χωρίς φόβο Θεού, μακριά από αρετές και αξίες, χωρίς ενσυναίσθηση και κανένα ενδοιασμό, έτοιμοι να πουλήσουν την ίδια τους την μάνα για να φτάσουν στους απεχθείς στόχους τους.

Αυτοί διοικούν τον κόσμο σήμερα! Και μείς τους αφήνουμε να ασελγούν ελεύθερα στην πατρίδα μας, στα παιδιά μας, στο μέλλον μας.

Τους αφήνουμε γιατί γινόμαστε το ίδιο με αυτούς

Εμείς είμαστε χρόνια τώρα θαμμένοι, κάτω από τα συντρίμμια της μιζέριας μας, της αδιαφορίας, του μίσους, της εκδίκησης, έτοιμοι να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλον γιατί πονέσαμε.

Εμείς που νιώσαμε τον πόνο της απώλειας, από έναν πόλεμο που μας τα πήρε όλα, εμείς πρώτοι δεν θα έπρεπε να ευχόμαστε τέτοιον πόνο σε άλλον άνθρωπο.

Είμαστε θαμμένοι εκεί κάτω από τα συντρίμμια μας και κλείνουμε τα μάτια στο φως που μπαίνει από τις χαραμάδες,

Μόνο που ξεχνάμε ότι, όταν θάβονται κι άλλοι μαζί μας δεν θα μείνει κανείς πίσω να σηκώσει τα μπάζα.

Δεν μας καθορίζει αυτό που μας συνέβη αλλά το πως αντιδράμε σε αυτό!

Οι λογισμοί μας, φωνάζουν από μακριά ποιοι είμαστε…

Καημένε άνθρωπε…χωρίς αγάπη δεν πας πουθενά.


Φαίδρα Ξ. Μακρή

Εκπαιδευτικός