"Φεύγει" ο κόσμος ο ένας μετά τον άλλο, είτε ξαφνικά, είτε ταλαιπωρημένος από αρρώστιες κάθε λογής.
Κανείς δεν τολμάει να αγγίξει το θέμα για τους αυτονόητους λόγους.
Τα λέμε μεταξύ μας, τις πιο πολλές φορές όχι φωναχτά.
Κοιταζόμαστε κάθε φορά στο άκουσμα ενός ξαφνικού θανάτου και ενώ όλοι πια ανεξαιρέτως έχουμε βαθιά υποψία, αν όχι και γνώση γιατί συμβαίνει αυτό, δεν τολμάμε να το μιλήσουμε, να το φωνάξουμε, να το ουρλιάξουμε στα μούτρα των υπαίτιων και να παραδεχτούμε πόσο πολύ γελαστήκαμε.
Όχι δεν είναι φαινόμενο που υπήρχε πάντα.
Η θνησιμότητα αυξήθηκε και κανείς δεν λέει ποτέ τίποτα πια.
Που είναι οι ειδήμονες στατιστικολόγοι που παρελαύναν στα κανάλια πριν 2 χρόνια τρομοκρατώντας τον κόσμο με τους αριθμούς θανάτων από κοβιτ.
Που είναι; να ενημερώσουν με την γνωστή πειθώ του ξερόλα, για τα ποσοστά της θνησιμότητας στην χώρα μας;
Που είναι η επιστημονικές ομάδες να αναλύσουν αυτό το φαινόμενο και να μας αποδείξουν την "λανθασμένη" αντίληψη της παρούσας ανάρτησης;
Μούγκα! τα πιόνια του μεγαλύτερου εγκλήματος του αιώνα. Μούγκα οι αλήτες.
Τόσο πετυχημένο το έγκλημα, που δεν αφήνει καν περιθώριο αντίδρασης.
Δυστυχώς δεν χρειάζεται καμία στατιστική έρευνα να μας επιβεβαιώσει αυτό που οι περισσότεροι αν όχι όλοι έχουμε καταγωνιάσει στην συνείδηση μας.
"Φεύγουν" οι άνθρωποι μας και χάνονται σε δευτερόλεπτα και μεις κλεινόμαστε προσεχτικά στο κουτάκι μας, εκεί που η συνείδηση βολεύεται στην απουσία της αλήθειας και της ενοχής.
Και ο χρόνος κυλά και η ζωή συνεχίζεται..
Η ελπίδα μας μόνο στον Θεό πια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου