Μέσα στην απλότητα βρήκα εμένα!

Την έβαλα στο αυτοκίνητο

Ίσα που περπάταγε

Ήθελε λέει να πάει στο χωράφι της

Κρατούσε κι  ένα κουβά

Ποιος ξέρει τι να’ χε μέσα

Την πήγα εκεί που ήθελε

Μου έβαλε πολλές ευχές

Με παίνεψε, με ευλόγησε με τα καλύτερα λόγια,

«Τι άσχημη που είσαι» μου είπε.

Έτσι συνήθισαν να μιλάνε οι άνθρωποι εκείνης της εποχής.

Σου λέγαν το αντίθετο απ’ αυτό που εννοούσαν, για να μην σε ματιάσουν.

Θυμάμαι κι μάνα μου έτσι ήταν

Δεν έλεγε το αντίθετο αλλά σιωπούσε,

χαμογελούσε, με «έφτυνε» και άλλαζε κουβέντα

Το χα παράπονο πολλά χρόνια, μετά την ρώτησα.

Μια φορά λέει με παίνεψε και ευθύς βρέθηκα κάτω,

«το μάτι της μάνας» λέει πιάνει.

Δεν το κατάλαβα ποτέ αυτό

Το μάτιασμα όπως το λέμε,

το πιστεύει και η εκκλησία,

έχει να κάνει με τον φθόνο, την ζήλια.

Η αρνητική ενέργεια μπορεί, ας πούμε σε κάποιες περιπτώσεις,

να προκαλέσει ένα αναπάντεχο συμβάν,

άλλωστε όλα είναι ενέργεια γύρω μας, ακόμα και μείς.

Αλλά της μάνας, όχι ποτέ! δεν το πιστεύω.

Η μανούλα μου μέσα στην άγνοια της το πίστευε.

Ενοχική, όπως όλες οι μανούλες του κόσμου

Τι δεν κάνουμε καλά, αυτή είναι η πρώτη μας σκέψη.

Αυτά που κάνουμε καλά δεν τα πολύ συζητάμε.

Μεγάλο κεφάλαιο κι αυτό…

Η κα Μάρω που λέτε

Ίσα που περπάταγε

Να πάει στο χωράφι της

Την θυμάμαι, στα παιδικά μου χρόνια

Το σπίτι της ήταν στο δρόμο μου για το σχολείο

Την έβλεπα συχνά να περνάει με τον άντρα της, πάνω σε ένα τρακτέρ

Αυτός οδηγούσε και εκείνη καθόταν στο πλάι,

στο υπερυψωμένο μέρος του τρακτέρ

Αγέρωχη και δυνατή με το κεφάλι ψηλά

Λες και αυτή κρατούσε την πορεία του τρακτέρ!!!

Σήμερα δεν ζει ο άντρας της και το τρακτέρ, ποιος ξέρει,

μάλλον θα το πούλησε.

Μα η κα Μάρω κάθε μέρα ξεκινά απ’ το σπίτι της

Με τον κουβά της, να πάει στο χωράφι της.

Ίσα που περπατάει, αλλά δεν το βάζει κάτω

Αγέρωχη και δυνατή με το κεφάλι ψηλά!

Γι’ αυτό είμαστε εδώ, σκέφτηκα

Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε

Όπως μπορεί ο καθένας, με ότι δυνάμεις διαθέτει

Τι κι αν σκοντάψεις;

Τι κι αν πέσεις;

Τι κι αν δεν θέλεις να ξανασηκωθείς;

Ας είναι, κι η παύση χρειάζεται

Όμως για λίγο

Και συνεχίζουμε

Εν κινήσει, υπάρχει ζωή

Η ζωή είναι σχέση και ενέργεια

Κάθε ζωντανός οργανισμός ενεργεί και σχετίζεται,

ανταλλάσσει ενέργεια με το περιβάλλον του, 

βρίσκεται σε σχέση με καθετί γύρω του και μετέχει μαζί του

κι αυτό λέγεται ζωή.

Δεν την καθορίζεις εκ των προτέρων

Σου βγαίνει καθώς πορεύεσαι και σχετίζεσαι με τον περίγυρο…

Γι’ αυτό είμαστε εδώ, σκέφτηκα

Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε

Με ότι δυνάμεις έχει ο καθένας.

 

Είχα καιρό να γράψω

Μπερδεμένες σκέψεις, σκόρπιες εδώ κι εκεί

Έχασα την έμπνευση μου μέσα σ’ αυτόν τον τρελό ρυθμό ζωής.

Σήμερα, κάπως απρόσμενα, την βρήκα

Μέσα στην απλότητα βρήκα την κα Μάρω!

Μέσα στην απλότητα βρήκα εμένα!

Χριστός ετέχθη!

Χρόνια Πολλά!

Φαίδρα Ξ. Μακρή