να το βλέπω κάθε μέρα και να θέλω
να χαρώ και να μην μπορώ.
Ο διακαής πόθος της Ένωσης όπλισε την πένα που έμελλε
να γράψει
τις μαύρες σελίδες της κυπριακής ιστορίας.
Ένας αγώνας πρωτίστως για
την Ένωση,
βάζοντας το υπέρτατο ιδανικό, την Ελευθερία, σε δεύτερη μοίρα.
Ένας
αγώνας εμποτισμένος με πάθος, τόλμη αλλά και αίμα.
Αποτρόπαια εγκλήματα μεταξύ
ανθρώπων, που ντροπιάζουν
τον κατα τ'άλλα χριστιανικό λαό, μαρτυρούν την
ιστορία.
Εγκληματικό θαρρείς να ήσουν τότε αριστερός, μακαριακός και να μην
θέλεις την Ένωση. Εγκληματικό να θες μια Κύπρο αυτόνομη,
εγκληματικό να τιμάς
την σημαία του κράτους σου,
εγκληματικό να αποδεχτείς την Τ/Κ κοινότητα.
Θέλησες
τόσο πολυ να αλλάξεις τον χάρτη,
που δεν υποψιάστηκες των αλλονών τα σχέδια.
"Η
Κύπρος κείται μακράν" ξεστόμισε ο Καραμανλής.
Δεν σε αδικώ που τόσο πολύ
αγάπησες την Ελλάδα. Ποιος δεν θα την αγαπούσε;
Μου στέρησες όμως το δικαίωμα να
την αγαπήσω και να την ονειρευτώ όπως της αξίζει.
Μου στέρησες το όραμα για
ενότητα αφού δεν σεβάστηκες την αυτονομία μου.
Μου στέρησες την μισή μου
πατρίδα, τους αδικοχαμένους, νεκρούς και αγνοούμενους.
Μου στέρησες την
γαλανόλευκη πλάι στην κυπριακή.
Αμαύρωσες την λέξη Ένωση γιατί την έχεις
αγαπήσει τόσο φανατικά,
που στον βωμό της, έχεις θυσιάσει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΠΡΟΔΟΣΙΑ 1974: Ένα έγκλημα ατιμώρητο εδώ και 48 χρόνια.
"Το τελευταίο πράγμα που ξεχνά η μνήμη, είναι οι ενοχές" γράφει ο Κώστας Μόντης και με πόνο ψυχής ομολογεί:
" Να που χρειάστηκε τώρα
η μούντζα της απαλάμης σου,
να που ξηγήθηκε τώρα
η ανεξήγητη μούντζα της υψωμένης
απαλάμης σου.
Μούντζωσε μας, Πενταδάκτυλε ακριβέ,
έτσι π' αφήσαμε τόσο άφρονα
να τουρκοπατηθείς."
"...μιά μονάχα τακτική είναι πρακτική και συμφέρει" τονίζει ο Καζαντζάκης
"ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ"
ένα μονάχα πρέπει να είναι λοιπόν το σύνθημα, υπογραμμίζει ο ελπιδοφόρος Μόντης
"Θέλει πολλή επαγρύπνηση η λευτεριά, παιδιά,
μην τη χάνετε ούτε στιγμή απ΄τα μάτια σας, μην επαναπαύεσθε."
Φαίδρα Ξ. Μακρή
Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Άφησε το σχόλιο σου